Indrukken in Eefde, Gorssel, Epse en Joppe
Maandag 12 juni, Gorssel en Zutphen
Vanmiddag staat er een huisbezoek in Gorssel. Het is in een ander stukje van het dorp dan waar ik eerder ben geweest; leuk om weer een nieuw gedeelte te ontdekken. Het is een gesprek met iemand die geboren en getogen is in Gorssel, dus in het gesprek leer ik ook weer nieuwe dingen over het dorp.
Na het gesprek is er nog tijd voor een tweede bezoek, zomaar spontaan. Ik heb geluk, de familie die ik wil bezoeken is thuis. Het voelt prettig vanzelfsprekend om zo even binnen te stappen. Alsof je elkaar al wat langer kent.
Na afloop van het gesprek fiets ik door naar Zutphen voor een kort oudergesprek bij de opvang. Komend van de Kamperweg neem ik de Flierderweg en de Quatrebrasweg, en daarna verder langs de IJssel, een prachtig tochtje. En via deze weg ben ik er verrassend snel.
Vrijdag 16 juni, Doetinchem
Vanmiddag heb ik een afspraak met Helma van Loon, een bevriende collega uit Doetinchem, predikant in de Slangenburg. Mijn auto is bij mijn zwager uit Amerika, die deze weken met zijn gezin in Nederland is; daarom ga ik met het openbaar vervoer. Dat blijkt een hele toer: de reis duurt ruim twee uur, waarvan ik nog bijna drie kwartier moet wandelen. Voordeel is wel dat ik in de trein naar de viering van zondag kan kijken. En voor de terugweg krijg ik van Hans van Loon een lift naar station Ruurlo. Dat bekort de reis met meer dan de helft.
Zondag 18 juni, Gorssel
Vandaag vieren we de Maaltijd in Gorssel. Dat is, net als de vorige keren, een bijzonder moment voor mij: in de Maaltijd wordt de overvloed van God tastbaar. Dat ik als voorganger het brood mag delen, en daarbij iedereen even kan aankijken, maakt mij dankbaar. Het geeft me het gevoel dat ik op mijn plek ben.
Na de viering is er aandacht voor het afscheid van Bernard van Dijk als koster/beheerder van de kerk en de Brink. Het is een hartelijk afscheid, met mooie toespraken van Henk Datema en Wijntje Willems. Mooi hoe het goede woorden en een kwinkslag de waardering wordt uitgesproken. We zullen Bernard gaan missen. Bernard, alle goeds!
Maandag 19 juni – zondag 25 juni, Eefde, Utrecht, Ommen
Deze week heb ik vakantie vanwege het bezoek van mijn zwager en het 50-jarig huwelijk van de ouders van Joset. Mijn broer is aan het verhuizen, dus ga ik een dagje op en neer naar Utrecht om te helpen klussen. Mijn zwager komt met zijn gezin een aantal dagen logeren; een mooi moment om de toerist te spelen in de eigen omgeving. En het weekend zijn we met de hele familie in een padvindersblokhut in Ommen om het huwelijksjubileum van mijn schoonouders te vieren. Heen rijden we via Bathmen, terug via Raalte en Deventer; allebei mooie ritten. Ommen zelf voelt haast als thuis: daar ben ik met mijn schoonfamilie al heel vaak geweest. Het is fijn om het werk even te kunnen loslaten; en de dagen erna merk ik, dat de rust me goed heeft gedaan.
Een droevig bericht dat deze week binnenkomt, is dat Lieke Versluis is overleden. Als pastor was ze zeer geliefd in Gorssel/Epse. Ze heeft veel voor mensen betekend. Ook bij mij roept het bericht van haar overlijden een gevoel van verdriet op; vooral voor al die mensen die haar zo gaan missen. Ik vind het jammer dat ik de eerstvolgende zondag niet de voorganger ben, zodat ik niet in de gelegenheid ben om in de viering aandacht te besteden aan haar overlijden. En het is fijn om te merken hoeveel aandacht ervoor is vanuit de gemeenschap van Gorssel en Epse. Hoewel ik Lieke nauwelijks heb gekend, doet mij dat goed.
Dinsdag 27 juni, Eefde
Vanavond hebben we overleg over de startzondag. Marijke Fomenko en Jannie Hietbrink hebben heel wat mensen opgetrommeld, we zitten met een mooi zaaltje vol. Er zijn veel ideeën, en in minder dan geen tijd hebben we een programma op poten.
Vrijdag 30 juni, Utrecht en Gorssel
Vandaag is er weer een vergadering van de redactie van Heilig Spel. De vergaderingen zijn in Utrecht; dat maakt dat de dag voor mij als een soort uitstap voelt. Onderweg in de trein is er gelegenheid om te werken; juist het even loskomen, maakt dat ik soms weer nieuwe ideeën opdoe. Dat geldt ook voor de vergaderingen zelf. Natuurlijk heb ik mijn inbreng. Maar ik krijg minstens net zoveel terug aan inspiratie. Die frisse blik helpt mij om weer met een nieuwe blik naar de eigen gemeenschappen en vieringen te kijken. En tijdens de vergaderingen krijg ik zelfs al een idee voor vieringen die nog ver in de toekomst liggen.
’s Avonds heb ik voor het eerst sinds mijn komst in Eefde, Gorssel en Epse een etentje, bij Gusto in Gorssel. Het is een afspraak met de middengroep. Door omstandigheden hebben er veel moeten afzeggen. Maar juist dat geeft een kans om elkaar beter te leren kennen. Een ervaring en een hoop indrukken rijker fiets ik weer naar huis.
Maandag 3 juli, Eefde en Gorssel
Vanmiddag heb ik voor het eerst een viering op het Spijk. Het valt mij op, dat er veel aandacht is besteed aan de opstelling: het voelt echt als een ‘heilige ruimte’, ook al is de viering in het restaurant. Ook het spel van Tooske Hinloopen versterkt dat gevoel, een goede balans tussen lichtvoetigheid en ernst.
Voor de viering ben ik al even aangesproken door een gemeentelid van wie de partner plotseling sterk achteruit is gegaan. Na de viering ga ik op bezoek. Het voelt voor mij als een voorrecht om in deze fase van het leven bij de familie betrokken te zijn. En ik ben onder de indruk van de gastvrijheid waarmee ik word begroet. Het doet me weer even merken waar het in dit werk om gaat, waarom ik ervoor heb gekozen: om op dit soort momenten leven en vertrouwen met mensen te delen.
’s Avonds heb ik een afspraak met een scholier die net is geslaagd voor het eindexamen. Die gewoonte had ik in Varsseveld al: daar probeerde ik de tieners waarvan ik wist dat ze geslaagd waren, te bezoeken. Ook nu is het weer een mooie ontmoeting. In de contacten met tieners ben ik altijd onder de indruk van wat zij in huis hebben, en van de energie en de levenslust die zij uitstralen. Dat maakt mij optimistisch, over de toekomst van de kerk en over de toekomst van de wereld.
Na deze afspraak rijd ik naar Gorssel voor een huisbezoek. Het begint te betrekken, en niet lang nadat ik ben aangekomen, begint het te stortregenen; iets dat extra opvalt, omdat we in de prachtige serre van het huis zitten. Tijdens het gesprek ontdek ik, dat één van mijn gesprekspartners nota bene dezelfde middelbare school heeft bezocht. Dat is altijd leuk, om een stuk geschiedenis te hebben dat je met elkaar deelt, wat zelfde namen, zelfde beelden. En zoals vaker merk ik, dat de interesse in dit gesprek wederzijds is. Het is een ontmoeting van mens tot mens, een ontmoeting voor Gods aangezicht, afgesloten met een gebed voor mij als predikant. Dat is iets wat ik nog niet vaak heb meegemaakt, iets om te koesteren.
Woensdag 5 juli, Gorssel en Eefde
Deze dag staat in het teken van een huisbezoek en een evaluatiegesprek. Het huisbezoek is in het buitengebied, op de grens tussen Eefde en Gorssel. Na enige twijfel kies ik ervoor om de auto te pakken. Maar goed ook, want net voor ik aankom, begint het te stortregenen.
’s Middags is er een eerste evaluatiegesprek met een kleine delegatie vanuit de kerkenraad van Gorssel/Epse en Eefde. Toch een spannend moment voor mij: ik doe zo goed mogelijk mijn werk, maar het is ook fijn om te weten of het ook loopt.
Dat is sowieso één van de merkwaardige dingen van het werk van een predikant: ik werk veel met mensen, maar uiteindelijk is het ook een beroep waarbij ik een grote vrijheid (je kunt ook zeggen: verantwoordelijkheid) heb om het werk in te richten.
Donderdag 6 juli, Gorssel
Sinds een tijdje is het mijn gewoonte om op donderdagochtend zoveel mogelijk in De Brink in Gorssel te werken, om daar wat zichtbaarder te zijn.
Als ik deze ochtend binnenkom, is Bas Hietbrink druk bezig om de spatborden in de keuken te monteren.Niet veel later komen ook Gerrit van Helvoort en Henk Hietbrink binnen, net als Jo Willems. Naast de afwerking van de keuken moet er ook een gordijn komen achter in de kerk, zodast de schermen van de techniek zichtbaar blijven als de zon naar binnen valt.
’s Middags heb ik een afspraak voor een huisbezoek in het buitengebied van Gorssel, alweer op een prachtige plek. We hadden elkaar al verschillende keren misgelopen, en het is fijn dat het nu lukt om elkaar te spreken. Heen ben ik over de Eefdese Enkweg gekomen, terug ga ik over de Eesterbrinkweg, een mooi fietstochtje.
Vrijdag 7 juli, Eefde
Deze week is wat minder druk dan de voorgaande weken. De zondagse viering is er één in de Walburgiskerk in Zutphen, en dat geeft mij de gelegenheid om een oude preek te bewerken. Daardoor is er vanochtend ook tijd om wat te lezen. Dat is belangrijk voor een predikant, om je te blijven verdiepen, en tijd te maken om iets te lezen dat niet gelijk een praktisch doel dient. Zodra ik dat doe, merk ik dat er ruimte komt voor nieuwe ideeën.
’s Middags is er tijd voor bezoeken. Bij het eerste bezoek tref ik ook een kleinzoon. Dat vind ik een leuk onderdeel van het werk: je bent bij een hele familie betrokken, meerdere generaties, ook als de jongere generatie niet actief is in de kerk of op een andere manier betrokken. Na het bezoek is er nog tijd over, en ik besluit om zomaar ergens achter de deur te kijken. Als er geen antwoord komt op de voordeurbel, loop ik langs het huis de tuin in, en daar tref ik naar wie ik op zoek ben. Het is een heerlijk ongedwongen ontmoeting, en vrolijk fiets ik na de ontmoeting naar huis.
Maandag 10 juli, Eefde
Afgelopen vrijdag heb ik bericht gehad van het overlijden van Gerrit Poelert. Vandaag heb ik met de familie afgesproken om de uitvaartdienst voor te bereiden. Het is, zoals vaak, een ontmoeting waar ik van onder de indruk ben. In gesprek over het leven van Gerrit Poelert komt er zoveel goud naar boven. Het is een voorrecht om daar even in te mogen delen.
Dinsdag 11 juli, Gorssel
De ochtend staat vandaag in het teken van het uitwerken van de uitvaartviering van komende donderdag. ’s Middags heb ik een afspraak gemaakt voor een bezoek in Gorssel. We hebben gemeenschappelijke kennissen uit Varsseveld, dat geeft gelijk een stukje extra verbinding. En naast de persoonlijke ontmoeting maakt het gesprek me weer iets wijzer over hoe de kerk in Gorssel in elkaar steekt.
Donderdag 13 juli, Eefde
Vandaag is de afscheidsviering voor Gerrit Poelert. Voor mij is het de eerste afscheidsviering in de kerk in Eefde. Dat maakt het spannend: het werkt overal net een beetje anders. Op de begraafplaats worden we overvallen door een stortbui; iedereen zit kletsnat aan de koffietafel. Gelukkig is er geen onweer bij. Als ik naar huis rijd, schijnt alweer de zon.
Zondag 16 juli, Gorssel
Als ik deze zondagochtend de kerk binnenkom, blijkt al snel dat er iets aan de hand is: er is geen internetverbinding. Dat betekent dat de techniek niet werkt. Er is geen geluid, de beamerpresentatie kan niet worden vertoond en er kan niet worden uitgezonden. Liedboeken zijn er bijna niet meer, dus ik ben al koortsachtig aan het bedenken welke liederen zo bekend zijn, dat bijna iedereen ze uit het hoofd kent. Gelukkig krijgt Bert van Kooten de beamerpresentatie aan de praat, en kan de dienst in ieder geval doorgang vinden; zonder versterking, dat wel. Ik ben blij dat ik de afgelopen maanden zanglessen heb gevolgd, dat scheelt een stuk,